Bloggebloggeblogge

No er det jaggu på tide å få lagt ut eit innlegg igjen, med litt oppdateringar om korleis stoda er i Nkhotakota. Her har hot season (den varmaste årstida, med temperaturar opp mot 40 grader) så smått begynt å bli utfordra av regntida, men det er framleis ikkje veldig overbevisande forsøk. Rett nok har vi hatt nokre kraftige regnskyll, og heftig tordenvêr, men det er framleis ganske så varmt, og sola skin stort sett kvar dag frå tilnærma skyfri himmel. Men takka vere det vatnet som har komme frå himmelen, er det i ferd med å bli mykje grønnare, og likne meir på det landet vi kom til i januar for over ti månader sidan. For ikkje å snakke om at det er mykje mindre støv i lufta, og no kan vi igjen sjå Mosambik på andre breidda av Malawisjøen.

Elles går no dagane som dei har gjort, med jobb, matlaging, lesing, krangling med internett, filmar på det flotte heimekinoanlegget, og litt for hyppige turar til Lilongwe. Denne veka får eg hugse korleis det er å vere fotgjengar, ettersom ein bil er på tur med Thomas (som verkeleg har fått det travelt i det siste når alt ser ut til å ordne seg på ein gong; les meir om det på bloggen til Thomas og Cecilie, som eg ikkje får til å lenke til, fordi internett alltid er i det vanskelige hjørnet om dagen), og den andre er på verkstad. Det kjennast skummelt og vanskelig å skulle komme seg rundt utan bil, for ikkje snakke om varmt og med fare for å ankomme jobb som ei drukna katte, men eigentleg er det ganske fint. Det er godt å gå litt, og dessutan er sykkeltaxi eit strålande framkomstmiddel.

På jobb er vi i ferd med å nærme oss årsslutt, årsmøte og årsrapportar, så her gjerast det opp status over litt av kvart. Noko av det vi heldigvis endelig har fått starta opp, er eit prosjekt eg har jobba med sidan mars: musikkskule på kultursenteret! Det er utrolig tilfredsstillande å sjå faktiske resultat av noko av det eg har jobba med her nede. Ting tar tid, og er usedvanleg tungvint, men det er godt å få stadfesta at det hjelper å ikkje gi opp.

Ei veke kvar månad skal tre unge, norske musikarar komme til Nkhotakota og undervise elevar. Dei held til vanleg til i Lilongwe, der dei er på utveksling med Musikk og Ungdom og Music Crossroads Malawi, finansiert av Fredskorpset sitt Ung-program. No er dei her for andre gang, og vi har stor tru på at dette kjem til å bli veldig bra. Neste gang dei kjem vil vi til og med ha eigne instrument som dei kan bruke i undervisninga, og som elevane kan øve på mellom besøka. I alle fall om vi klarer å få dei frigitt frå flyplassen i Lilongwe, men med hjelp frå velvillig innstilte tilsette på den norske ambassaden, har eg trua. Og etter to og ein halv månad for å få alt i orden med bestillinga, og nesten 50 e-postar fram og tilbake, er det uaktuelt å gi seg no. Oppdatering kjem, seinast når instrumenta er på plass. Håpar alle har ei strålande adventstid så lenge!